KΑΛΑ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΚΩΣΤΑ!!!!!!
Ελπίζω μετα από αυτό να έχασε μερίκα κιλα βλακείας,αν και τέτοιοι ανώμαλοι
Θέλουν κάθε μερα μπουνιές για να στρώσουν!!!!
Αγαπώ και εγω τις γάτες,ειχα μια σιαμέζα σαν φοιτητής στο σπίτι μου.
Και μια και γινεται λόγος,θα πω τη δική μου ιστορία.
Το γεγωνός έλαβε χώρα πριν 4χρονια στο μικρο γραφικό λιμανάκι της Μαρώνειας.
Οι μόνιμοι κατοικοι του ,ελάχιστοι,μερικοι Αιγυπτιοι ναύτες και καμια 10αρια
γάτες.
Ψαρεμα βραδυνο χειμερινό εγγλεζικο.Την ατονια της αψαρίας
και την ησυχία της βραδύας
σπάει η παρουσια ενός παιχνιδιάρικου μικροσκοπικού γατιού.
Χώνεται στα πόδια μου,μασουλάει τα κορδόνια μου,και φυσικα
γεμιζει το στομαχάκι του με τα καθαρισμένα φιλετάκια σαρδέλας,
στην κάθε αλλαγη της δολωσιας, που επιμενουν να μενουν αθικτα,μια
και η βραδυα προβλεπεται ψαρευτικά αδιάφορη,.
Το γατάκι δεν πειράζει τα έτοιμα φιλετακια που περιμενουν να δολωθούν,αλλα
ΜΟΝΟ αυτά που του δινω με το χερι μου!!
Συνεχίζει να προτιμά τα να τρωει απο το χερι μου,δείχνοντας πλήρη αδιαφορία
για τα σπαράκια που βγάζω.
Οι ωρες περνάνε,το γατί απο απλό αδέσπωτο,γινεται παρέα,παιζει,δεν βαριέται,παρακολουθεί με δέος τον
εγγλέζικο φελο με το σιάλουμ να μπαινοβγαίνει στο νερό,και όταν τσιμπίσει καποιο
ψάρι στέκεται 2 μετρα πιο περα,καταλαβαινει πως πρέπει να απομακρυνθεί.,και αφου
ξεδολώσω,και βάλω το ψάρι στη σακούλα,ξανάρχεται με περισσότερη ορεξη για
παιχνιδι.!
Οι ωρες περνάνε,ξημερώματα,και ωρα να τα μαζέψω.Πηγαινοέρχομαι στο
αμαξι,και το γατί προκειμένου να μου τραβίξει την προσοχή,παει και χώνεται
στη μηχανή.Του φωνάζω,προσπαθώ να το τρομάξω,και ευτυχώς βγαίνει.
Συνεχίζω να κουβαλάω πράγματα,όμως το γατί ξαναχώνεται στην μηχανή.
Φωνάζω,χτυπάω το πόδι μου στο τσιμέντο,το γατί δεν φευγει,ξερει ότι
δεν κινδυνεύει από μενα.
Ανησυχω,και βαζω μπρος την μηχανή μαρσάρωντας.Το γατί φεύγει.
Ξαναχώνεται όμως παλι μετα από λίγο.
Εχω κουβαλίσει τα μισά πράγματα,και σκέφτομαι πως είναι
καλυτερα να το τρομαξω και να απομακρυνω το αμαξι 30-40 μέτρα πιο πέρα,μέχρι
να μαζέψω και το καλάμι,που έμεινε τελευταιο.
Μπαινω μέσα,μαρσάρω,κορνάρω,
και περνω όρκο πως το είδα να φευγει.Απομακρύνω το αμάξι 30 μετρα,σταματάω.
Κοιτάω απτο καθρέπτη,ψαχνω να το δω.βλέπω ομως κάτι στο φως τουφεγγαριού,.κατι που δεν ταιριαζε
με την εικονα που ειχα πρίν μπω σταμάξι.
Ήταν το γατί…ανέμιζε τα ποδαράκια του ξαπλωμένο,εκει που πριν λιγο
παίζαμε..Παω να δω,και βλεπω
πως η ροδα ειχε πατίσει το μισό κεφαλάκι του.
Μαζευύω το καλάμι μέσα στα δάκρυα,και φεύγω
Το χειρότερο ψάρεμα της ζωής μου!!!